مقایسه پول فیات با ارز دیجیتال و مروری بر آنها…

پول فیات چیست؟

پول فیات نوعی ارز است که توسط دولت ها صادر می شود. فیات توسط یک کالای فیزیکی مانند طلا پشتیبانی نمی شود، اما در عوض توسط دولت صادر کننده حمایت می شود. ارزش ارزهای فیات مانند دلار آمریکا، ین یا یورو بر اساس عرضه و تقاضا در بازار تعیین می شود. اکثر ارزهای کاغذی جهانی معاصر جزء ارزهای فیات هستند.

بر خلاف ارزهای مبتنی بر کالا یا ارز دیجیتال، فیات تا حد زیادی پایدار و کنترل شده است. چنین ثباتی به نهادهای تنظیم کننده و دولت ها اجازه می دهد تا در برابر رکود و تورم حرکت کنند. بانک ‌های مرکزی که بر ارزهای فیات کنترل دارند، با اجازه دادن به بانک ‌ها برای مدیریت بهتر متغیرهای اقتصادی مانند نرخ بهره و عرضه اعتبار، از یک اقتصاد باثبات حمایت می‌کنند.

اگرچه ارزهای فیات به طور کلی پایداراند، اما همیشه اینطور نیست. با وجود مقررات برای ارزهای فیات، تورم و رکود همچنان ممکن است رخ دهد. یک نگرانی دیگر این است که دولت ها می توانند با چاپ بیش از حد ارز فیات، تورم های فوق العاده ای را ایجاد کنند.

رمزارز چیست؟

ارز دیجیتال به جای پول فیزیکی، در پایگاه های داده عمومی و آنلاین وجود دارد که تراکنش های خاصی را ثبت می کند. کریپتوکارنسی نوعی ارز دیجیتال یا دارایی است که به عنوان وسیله مبادله عمل می کند و با رمزنگاری ایمن می شود. این سیستم به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا ایجاد شد و برخلاف وجود بانک ها برای تایید تراکنش های ارز فیات، ارز دیجیتال برای تایید یک تراکنش نیازی به واسطه ندارد.

ارز دیجیتال توسط یک مقام دولتی یا بانک مرکزی کنترل نمی شود. ارزهای فیات  را می توان در هر زمان چاپ کرد، اما ارزهای دیجیتال دارای عرضه ثابتی هستند. از آنجایی که ارزهای دیجیتال توسط یک دولت تنظیم یا حمایت نمی شوند، بی ثبات تر از ارزهای فیات هستند.

تفاوت ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال در چیست؟

ارز فیات توسط دولت صادر شده است و به عنوان پول قانونی برای انتقال مالی در نظر گرفته می شود. اما ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز اند، بنابراین هیچ نهاد حاکمیتی برای کنترل ارزش آن ها وجود ندارد. به علاوه ارزهای دیجیتال در بسیاری از کشورها قانونی نیستند.

از نظر تئوری، پول فیات محدودیتی در عرضه ندارد، زیرا می‌توان تعداد بیشتری را در هر زمان چاپ کرد اما در ارزهای رمزنگاری شده مقدار مشخصی از سکه ها عرضه می شوند. ارزهای فیات همچنین می‌توانند با اسکناس ‌ها و سکه ‌های فیزیکی نمایان شوند در حالی که ارزهای دیجیتال به صورت فیزیکی وجود ندارند و ارز دیجیتال باید در کیف پول های دیجیتال ذخیره شود. از آنجایی که ارز فیات می تواند به صورت فیزیکی یا دیجیتالی نمایش داده شود، می تواند به اشکال مختلف نیز ذخیره شود.

ارزهای دیجیتال در دنیای واقعی چگونه کار می کنند؟

اگرچه بیت کوین ممکن است شناخته شده ترین ارز دیجیتال باشد، اما در حال حاضر هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از نام ‌های بزرگ دیگر در ارز دیجیتال که امروزه سهم زیادی از بازار کریپتو را به خود اختصاص داده اند، عبارتند از استیبل کوین ها، اتریوم، تتر، بایننس کوین و غیره.

استیبل کوین ها یک نوع ارز دیجیتال هستند که ارزش آنها به یک دارایی در دنیای واقعی گره خورده است. در حالی که بسیاری از استیبل کوین ها به دلار آمریکا متصل می شوند، اما در حالت کلی استیبل کوین ها را می توان به دارایی های دیگر مانند طلا یا سایر کالاها متصل کرد. در واقع، استیبل کوین ها به نهادهایی که مایل به انجام معاملات در دارایی های شناخته شده هستند اجازه می دهد تا هرگز زنجیره بلوکی را ترک نکنند.

در حالی که بعید است که ارز دیجیتال به زودی جایگزین دلار آمریکا شود، در حال حاضر صنایع زیادی وجود دارند که آن را به عنوان نوعی پرداخت پذیرفته اند. بسیاری از استارت‌ آپ‌ها در فناوری بلاک چین به دلیل هزینه و مزایای سرعت، اولین پذیرندگان رمزارز برای پرداخت‌های B2B بوده‌اند. علاوه بر این، برای معاملات بین المللی نیز نیازی به تبدیل ارز وجود ندارد.